Author: ranyboskie

 Oglądamy epokę lodowcową. Nie pierwszy raz i nie ostatni.  I gdzieś tak w połowie filmu pada pytanie:  – Tato? A czemu zwierzęta mówią?

 Wychodzą dziewczyny ze sklepu. W tym samym czasie wśród krzyków i ogólnej zadymy policja wyprowadza jakiegoś faceta i  ładuje go do radiowozu.  – Ola, co się tam stało? – zapytuję.  – Nie mam zielonego pojęcia.  – A ja nie mam czerwonego!

 Jakiś czas temu chcieliśmy sobie przypomnieć pierwszą płytę „Big Cyca” – „Z partyjnym pozdrowienim” – źródło przepięknych i niezapomnianych szlagierów. Miesiąc temu może to było. Posłuchaliśmy płyty dwa razy. Aż tu dzisiaj idzie Iga przez mieszkanie i do jakiejś lalki przemawia:  – Nie martw się, kapitan Śpik pomoże ci.

 – Zjadłaś już?  – Taaaaaaaaaaaaaaak…. ……zdjęłam buty.

 – Dasz mi kredki?  – No pewnie. Proszę.  – I jeszcze kartkę.  – Chwileczkę.  – No co? Po stole mam rysować?

 – Kocham cię jak gwiazdy na niebie. A za chwilę:  – A czemu ja jestem Iga i kto mnie zbudował?

Wyszła sobie z kąpieli. Ubieramy się w piżamę i nagle ni z tego, ni z owego:  – Tata mnie nie rozumie, mama mnie nie rozumie, Mateusz mnie nie rozumie. NIE ROZUMIE MNIE NIKT!  Co będzie za 12-15 lat?

 – Ej, patrz! Samolot!  – No. Nieźle. Ale wysoko leci.  – A jak będę juz całkiem dorosła i będe miała taką dużą głowę, to wyciągnę rękę i go dotknę.

Trzyma w ręce pionka.  – Tato? Co to jest?  – Pionek.  – Wcale nie! To jest szacha! Nie wpadłbym.  

 Łazi za matką swą i zaczepia:  – Chomik? … Chomiiiiiiiik! … Chomik chomik chomik!  – Kto jest chomik?  – Ty? hehehehehe Chomik! Chomik! Chomik!  – Iga? A właściwie czemu mama jest chomik?  – Bo chomiki są fajne.