Może to nieludzkie, ale w Sylwestrze najbardziej lubię tę słynną ciszę dnia następnego. I wcale nie na starość, gdyż od zawsze.
Wymarłe miasto przetykane przemykającymi chodniczkami i pod ścianami pokurczonymi ofiarami życzeń, toastów i postanowień noworocznych…
ranyboskie
Robert Strzała, wnioski, komentarze, zapiski (2002 - ...)
