Prawda czasu, prawda ekranu

– Puszczę ci Pankracego. Jak byliśmy mali, to uwielbialiśmy ten program. – A o czym to? – O takim psie gadającym. – Fajnie… Puszczamy. Śpiewa Pankracy, gada, rusza się; fakt, trochę wyliniały… – Jakiś zdechły ten pies.