Zabawa w chowanego. Marca stoi za zasłonką. Iga krąży w pobliżu, ale nie znajuje. Od dłuższego czasu. Zaczyna ją to deprymować i co chwile są okrzyki: „Marcelino! Gdzie jesteś?”. Trochę trwa to. Kiedy raz kolejny zbliża się do zasłonki: – Igieła, mogę ci podpowiedzieć, że Marca jest gdzieś w okolicy. – Ale gdzie jest okolica?!
– Chodź ci powiem coś na ucho. – Dobra… powiedz… Podchodzi i szepcze: – Brzuszek taty – podsłuchane z bajki takiej, o śwince z egipskim profilem. Odpowiadam (też na ucho): – Ucho igi. Riposta jest natychmiastowa: – Dupa kopciuszka.
– Iga? Jaka to jest litera? – Nie wiem. – Przecież uczyłaś się tego. – Ale nie wiem! …. …. …. Ale jak odwrócisz, to będzie „M”.
– Mamo, jak jest po angielsku „pies”? – Dog. – Mojra, Mojra! Jesteś dog, wiesz? …. Mojra, jesteś dog. … Mojra, jesteś dog. ….Nie rozumie.