Day: 3 lutego 2009

Jak siada Iga do komputera (ubieranki, kolorowanki), to stawiamy obo taki duży zegar i:  – Jak ta duża wskazówka dojdzie tu, to musisz skończyć.  I to działa.  Dziś sobie siadam elegancko do kompa, coś tam obaczajam. Wzrok od monitoru odrywam na chwilę, a po mej prawej ręce stoi zegar. I się dziecię wyłania zza pleców mych i … [Read more…]

 Tomuś się objawił. Na herbatę. I wychodzi. Więc na pożegnanie otrzymuje prezent. Prezent jest wyimaginowany (to znaczy niewidzialny), ale trzeba wyciągnąć rękę, żeby go dostać. Zatem Tomuś wyciąga i dostaje. I dalej zbiera się do wyjścia. A Iga patrzy i wyczekuje. A Tomuś się zbiera. I jest chwila napięcia zakończona dwoma słowami:  – Podziękuj mi!