Month: październik 2008

 – Pobaw się ze mną. No chodź do pokoju i pobaw się ze mną.  – Dobrze już idę. A w co się będziemy bawic?  – Ja będę telewizorem.  – A ja? Co będę robic?  – Będziesz mnie oglądac…

Przebiera się. Za Królową Lalek. Trwa praca nad koroną. Więc coś tam jęczy.   – Możesz przestac jęczec? I się łaskawie uspokoic?!  – Jestem królowa lalek. Nie krzycz na królową.

 – Serce mnie boli – powiedział ojciec.  – Ty nie masz serca – wsparła go matka.  – Dzieci mają serce – dobiła Iga.

 – Wytnij mi ślimaka z papieru.  – E nie. Ja nie umiem. Mama jest dobra w takich sparwach plastycznych. Ja jestem raczej słaby…  – Jak zjesz śniadanie, to nie będziesz słaby.

 – A ja też palę papierosy.  – Tak? A gdzie?  – U Beatki * * właściwie to ciocia Beatka, która opiekuje się Igą podczas, gdy starzy w pracy

 – Ej, tato. Co to jest?  – Krzyż Inków.  – Jakich Inków?  – Indian takich.  – Nie znam.

Gdyż „stwierdzenie na przebudzenie” było takie:  – A mama też ma psitkę.  – No ma.  – Ja mam malutką, a mama taaaaaaaaaaaaaaaaaaaaką!